Midden in de stad Capão Bonito in het zuidwesten van Brazilië ligt een terrein van ruim acht hectare, dat in 1973 met behulp van Hollandse vrienden door padre Henrique Helsloot werd gekocht. Het terrein was één wildernis: er stond een huis en schuur, de rest was een woonoord voor slangen en schorpioenen. Nu is het een gezocht verblijfoord voor blijde kinderen.
Dit “Centro de assistência social in Capão Bonito” is stap voor stap opgebouwd en ontwikkeld, door acties van de eigen bevolking en door de zeer gewaardeerde steun van vrienden en kennissen in Nederland. De eerste aanpak was het opzetten van een steenbakkerij. Met de eigen gefabriceerde stenen is in de loop der tijd het grootste deel van de gebouwen geconstrueerd.
Als eerste was dat een huis voor ondervoede kinderen van 0 tot 4 jaar, geopend in 1975. De behoefte aan een veilige opvang voor kinderen bleek groot en geleidelijk is het Centrum uitgebreid. De doelgroep bestaat thans uit kinderen in de leeftijd tussen 0 en 14 jaar, waarvoor als enige criterium wordt gehanteerd, dat zij uit de meest arme gezinnen komen. Het is belangrijk te vermelden, dat het Centrum volkomen zelfstandig opereert. Het is géén kerkelijke instantie en staat volkomen los van welk bisdom en welke overheid dan ook. Er wordt nooit gevraagd, tot welk (kerk)genootschap kind of leider behoort. Enkele malen per jaar wordt een ontmoetingsdienst georganiseerd, waarbij iedereen vrij aanwezig is en waar zang en dans een prominente plaats innemen.
Op het terrein staan inmiddels ruim 20 lokalen, waaronder een grote gemeenschapszaal, schoolklassen, werkplaatsen en cursusruimtes. Daarnaast is er een gebouw voor medische verzorging door een vaste arts en tandarts. Zowel de materiaalkosten als de salarissen worden door de gemeente betaald.
In 1993 is een confectieatelier geopend met een tweeledig doel: enerzijds om de werkloosheid te bestrijden en anderzijds met de bedoeling de (verwachte) winsten in de verdere uitbouw van het Centrum te steken. Ook op andere vlakken worden produkten gemaakt (bv. houtsnijwerk) of verbouwd (bv. groenten) en verkocht.
Het confectieatelier is tot stand gekomen, ondersteund door het (Nederlandse) Ministerie van Ontwikkelingssamenwerking en door de gemeente Aalsmeer. Ook de Braziliaanse autoriteiten in de staat São Paulo onderkennen het belang van de continuïteit van deze unieke plaats. Ze hebben het Centrum uitgekozen voor de bouw van een basisschool. Deze is vanaf begin 2006 gaan functioneren.
Het Centrum heeft tevens het verzoek gekregen de zorg op zich te nemen van kinderen uit gezinnen, waarin door de rechter de ouderlijke macht is ontnomen. Het zijn slachtoffertjes van totale verwaarlozing, mishandeling en zelfs seksueel misbruik. Deze kinderen, 42 in totaal, maken deel uit van de S.O.S.‐opvang . Ze verblijven dag en nacht op het Centrum. Met steun van enkele grote firma’s en de hulp van goede gevers uit Nederland is recent een nieuw tehuis gebouwd. Uitsluitend voor hen.
Het Centrum is na al deze jaren een grote hechte familie geworden. Veel van de huidige leiders hebben als kind het Centrum bezocht en dragen de kennis en hartelijkheid, die zij er zelf hebben ervaren, over op de huidige kleine bezoek(st)ertjes van het Centrum. De vertegenwoordigers van de stad hebben dit onderkend en verlenen hun medewerking en tonen hun verantwoordelijkheid aan het Centrum.
In 2008 is de eerste editie verschenen van het eigen magazine, waarvan hier een foto in de Engelse vertaling. Naast informatie over het Centrum, bevat het veel extra’s die het blad het lezen waard maken. Er staat nieuws in, maar ook aankondigingen, dankzeggingen, wetenswaardigheden en stof tot nadenken vullen de pagina’s. Tussendoor is voor alle leeftijden ontspanning te vinden, in de vorm van puzzels, moppen, afbeeldingen en recepten. Meerdere noodzakelijke verhogingen van de oplage, die inmiddels op 2000 exemplaren is gesteld, geeft aan dat het bulletin in een behoefte voorziet. Het blad wordt zes maal per jaar uitgegeven en tevens verspreid in openbare gelegenheden.